Zakładowa Orkiestra Dęta WSK Mielec powstała w 1948 r. Po zakończeniu II wojny światowej w Mielcu spontanicznie i w szybkim tempie zaczęły się organizować zespoły teatralne, śpiewacze i orkiestralne. Także zakłady pracy powoływały własne zespoły muzyczne, aby tworzyły oprawę jubileuszy, obchodów świąt państwowych i imprez okolicznościowych. Na tej fali powstała też orkiestra dęta w największym przedsiębiorstwie w Mielcu – lotniczej fabryce.
Kilku pracowników WSK, entuzjastów muzykowania na instrumentach dętych, rozpoczęło próby w budynku dawnej „piętnastki". Pierwsze instrumenty muzycy wypożyczyli od prywatnych właścicieli. Dyrygentem został Władysław Budziak, muzyk amator pochodzący ze Śląska, a w skład pierwszego zespołu wchodzili: Władysław Polański (tuba), Teodor Czekański, Józef Bagniuk (klarnet), Zygmunt Karczewski (flet), Jerzy Borys (bęben), Władysław Kisiel, Stanisław Kolbusz, Władysław Janas (trąbka).
Początkowo zmiany na stanowisku dyrygenta były dość dynamiczne. Pierwsza nastąpiła już w 1950 r. Nowym dyrygentem został Jan Pierzchała. Od 1952 r. orkiestrę prowadził Władysław Palamer. Za jego kadencji orkiestra zmieniła umundurowanie i ugruntowała swoją pozycję w środowisku mieleckim. Kolejnym dyrygentem był Jan Kisiel, który kierował zespołem od 1955 r.
Orkiestra wykonywała w tym czasie repertuar typowy dla swoich czasów. W swoim pierwszym okresie istnienia, a więc w dekadzie stalinizmu, w całym kraju obowiązywała muzyka wspierana przez partię, sławiąca komunistyczny ustrój i pracę ideowych robotników. Także w Mielcu muzycy orkiestry, w skład której wchodzili zarówno pracownicy fizyczni, jak i umysłowi, ubrani w robocze kombinezony, wykonywali melodie z nurtu socrealistycznego, a z takim repertuarem zespół śmiało mógł muzycznie oprawiać akademie i uroczystości państwowe w mieście i powiecie. Występy publiczne dopingowały muzyków do coraz większych starań i pracy nad doskonaleniem warsztatu. W rezultacie poziom artystyczny orkiestry podnosił się w szybkim tempie. W 1953 r. orkiestra dęta przeniosła się do Zakładowego Domu Kultury, w którym pracowała w znacznie lepszych warunkach.
Rok 1958 był przełomowy dla orkiestry. Kapelmistrzem został trębacz Grzegorz Ossak, muzyk orkiestry wojskowej w Krakowie. W 1953 r. Grzegorz Ossak przeniósł się do Mielca i aż do przejścia na emeryturę w 1988 r. pracował w WSK. Zaczął także grać w Zakładowej Orkiestrze Dętej WSK, a od 1958 r. przez wiele dziesięcioleci pełnił rolę dyrygenta instruktora. Grzegorz Ossak to postać wyjątkowa w historii orkiestry nie tylko przez fakt tak długiego dyrygowania zespołem. Mielczanie cenili go za pasję i oddanie orkiestrze. Efekty jego zaangażowania i solidnej pracy obserwowali podczas licznych koncertów, które uświetniały obchody świąt państwowych, rozmaite wydarzenia okolicznościowe oraz duże imprezy sportowe o charakterze ogólnopolskim i międzynarodowym (m.in. mecz eliminacyjny do mistrzostw świata Polska – Albania (1984), mecze klubu piłkarskiego „Stal” Mielec w europejskich pucharach, rozpoczęcia i zakończenia sezonów piłkarskich).
Lata 70. i 80. XX wieku to okres szczególnego rozkwitu orkiestry. Zespół poszerzał skład o nowych instrumentalistów. Większość orkiestry rekrutowała się z pracowników WSK, ale w zespole pojawili się także muzycy - amatorzy, którzy pracowali w innych zakładach pracy. Aby zapewnić ciągłość kadrową zespołu, powołano do życia Młodzieżową Orkiestrę Dętą, w skład której weszli uczniowie mieleckich szkół. Jej kapelmistrzem został klarnecista Antoni Czachor. Młodzieżowa orkiestra stała się znakomitym zapleczem dla zespołu kapelmistrza Ossaka.
Orkiestra liczyła zwykle ok. 35-40 muzyków, ale bywały lata, że grało w niej ponad 50 osób. Członkowie orkiestry wspomagali kapelę Zespołu Pieśni i Tańca „Rzeszowiacy”, niektórzy byli jej członkami. Orkiestra asystowała podczas uroczystości kościelnych oraz pochówków, gdyż każdy zmarły pracownik WSK PZL miał prawo do pogrzebu przy akompaniamencie orkiestry dętej WSK. W 1987 r. brała udział wraz z innymi orkiestrami Polski południowo – wschodniej w uświetnieniu wizyty Papieża Jana Pawła II w Tarnowie. Przez długie lata była najlepszą orkiestrą dętą w województwie rzeszowskim, zdobywała też inne prestiżowe tytuły, m.in. wyróżnienie w finale Turnieju Zakładowych Orkiestr Dętych – Chorzów 1966 r., I miejsce w Międzywojewódzkim Przeglądzie Orkiestr w Kozienicach w 1968 r. i wyróżnienie w finale Turnieju Zakładowych Orkiestr Dętych w Tychach w 1971 r.
Lata 90. były najtrudniejszym okresem w historii zespołu. Orkiestra pozbawiona mecenatu WSK przeszła poważny kryzys, wręcz groźbę upadku. Tylko najwytrwalsi członkowie zespołu nadal przychodzili na próby. W najtrudniejszych chwilach nieocenioną rolę w podtrzymaniu przy życiu orkiestry odegrał Grzegorz Ossak. W 1992 roku zespół przeszedł pod opiekę miasta, a w 1998 r. - Samorządowego Centrum Kultury i powoli odbudowywał się po okresie zapaści. Nowy patron zakupił instrumenty oraz akcesoria.
W 2006 r. Grzegorz Ossak obchodził jubileusz 50-lecia swojej działalności kapelmistrza zespołu. SCK urządziło na jego cześć koncert galowy. 3 lata później, podczas ceremonii pogrzebowej zasłużonego kapelmistrza, wiele pokoleń muzyków z Orkiestry Dętej żegnało na cmentarzu swojego dyrygenta. Nad jego mogiłą „Ciszę” zagrał członek zespołu Maciej Fijałkowski, obecnie dyrygent Mieleckiej Orkiestry Dętej. Następcą Grzegorza Ossaka został Artur Olchawa, który nieco poszerzył skład i znacząco go odmłodził. Orkiestrę tworzyli wówczas uczniowie szkół muzycznych I i II stopnia z Mielca.
W latach 2009 - 2011 orkiestra zaprzestała swojej działalności, a jej reaktywacja nastąpiła dzięki Markowi i Maciejowi Fijałkowskim – członkom starego składu orkiestry, którzy powołali do życia orkiestrę ,,Ariosa”, działającą przy parafiach Ducha św. i MBNP. Po jakimś czasie zespół przeszedł pod skrzydła SCK już jako Orkiestra Dęta SCK, a od 2013 Mielecka Orkiestra Dęta, a jego działalność została przyjęta z aprobatą przez mielecką społeczność i władze samorządowe Mielca.
Dyrygentem został Maciej Fijałkowski, absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. w Mielcu w klasie Ireneusza Szeli oraz wydziału dyrygentury orkiestr dętych w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Skład zespołu konsekwentnie się poszerzał i liczy obecnie 25 osób. Tworzą go głównie absolwenci państwowych szkół muzycznych, akademii muzycznych, a także amatorzy. Do tradycyjnych instrumentów, które wchodzą w skład orkiestry dętej, dołączone zostały instrumenty takie jak: gitara basowa, gitara elektryczna, instrument klawiszowy oraz instrumenty perkusyjne, dzięki czemu orkiestra wzbogaciła się o dodatkowe brzmienia, co pozwala na prezentowanie muzyki rozrywkowej z elementami jazzu. Orkiestra angażuje do współpracy mieleckich wokalistów, chór męski „Melodia” oraz chór ZPiT Rzeszowiacy.
Orkiestra występuje podczas najważniejszych imprez w mieście, takich jak m.in. Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Święto Żołnierzy Wyklętych, obchody Święta Niepodległości, obchody Święta Konstytucji 3 Maja (poranny przemarsz orkiestry ulicami miasta i budzenie mielczan), Festiwal Pieśni Maryjnych, Mieleckie Kolędowanie, koncerty okolicznościowe oraz koncerty charytatywne. Przyjmuje także zaproszenia do audycji muzycznych w szkołach, krzewiąc kulturę muzyczną wśród najmłodszych.
